Idzie jesień, a wraz z nią... nabór 2019! Jeśli masz ukończone 18 lat, mieszkasz w Warszawie, lub w okolicy i coś Ci podpowiada, że właśnie przyszedł czas by rozpocząć wspaniałą przygodę z rekonstrukcją wczesnego średniowiecza - zapraszamy w nasze szeregi! Pisz do nas na nasz adres mailowy: druzyna.czarnywaz@gmail.com ----------------------------------------------------- Grafika: Weronika Choroś

Jeszcze kilka słów o Wolinie. Tym razem autorstwa naszej drużynniczki Reki: "Większość drużyny razem z Jarlem pojawiła się na terenie grodu już w czwartek, tak jak przyzwoitość i dobry smak nakazuje - czyli wpływając do portu na drakkarze. Zamiast łupów jednak wieźliśmy sporo piasku z noclegu na dzikiej plaży i mnóstwo historii do opowiadania przy ognisku. Mimo wczesnej jeszcze pory ilość namiotów kramarzy, obozów sojuszników i przeciwników oraz gości była sporym zaskoczeniem. Niezadowolone z zaistniałego najazdu były jedynie 4 owce i koń, które zostały przemieszczone do zagrody. Ludzi przybywało z godziny na godzinę i wydawać by się mogło, że nie ma już miejsca na ani jeden namiot więcej. A jednak za sprawa magii teren zdawał się rozszerzać razem z podnosząca się temperaturą. Punkt spotkań i odpraw- czyli kram od sztandarem Czarnego Węza, gdzie swoje wyroby sprzedawały Rzepka, Sigrun, Thoreja i Mira, był już rozstawiony gdy przybyliśmy na miejsce. Pozostało tylko rozstawić namioty dla wojów, a raczej ten do spania i ten przechowujący rzeczy, koło których spać się nie da. W piątek nastąpiło oficjalne rozpoczęcie festiwalu i pierwsza bitwa o losy grodu. Armia Bolesława odniosła chlubne zwycięstwo tego dnia a nastroje obrońców grodu były wisielcze, tym bardziej, że jak głosiła wieść wśród namiotów obrońców grodu krążyła tajemnicza choroba zwana plagą, która zbierała swoje żniwo. Po wygranym starciu wieczorem odbyła się biesiada w karczmie u Bosmana, przy której odbyła się kolejna bitwa- na głosy. Drużyna Czarnego Węża stanęła w szranki z przybyszami z Francji, którzy próbowali przebić nasze pieśni swoimi melodiami, jednak zwycięstwo było znowu po naszej stronie. Nasi wojowie dumnie reprezentowali Czarnego Węża w turnieju piątek i przeszli kolejny etap rywalizacji. W turnieju indywidualnym reprezentował Czarnego Węża Floki i przeszedł do ćwierćfinału. Wielka chlubę i sławę przyniosła czarnemu wężowi Nadja, która wygrała pierwszy (pół oficjalny) Woliński turniej kobiet! Po trzykroć sława! Kolejne dni festiwalu przyniosły rozstrzygniecie trwającego najazdu. Niestety obrońcy grodu odnieśli dwa kolejne zwycięstwa i tym samym sojusz Red Wing finalnie odniósł porażkę w próbie zdobycia Grodu Wolin. Na osłodę zaistniałej sytuacji ruszyłam na kramy w poszukiwaniu okazji do roztrwonienia moich monet co akurat udało się osiągnąć bez większego problemu. " Fotografie: Aleksander Halicki, Ania Kolatorska https://www.facebook.com/AniaKolatorska/

Egill - thrall (opiekun: Sigurd)

"Egill Skallagrimson mawiał o sobie, że nie znajdziesz lepszego poety. Idąc w jego ślady, opowiem wam jak było w Karpackiej Troi, tam gdzie stoi gród z zamierzchłych czasów. Zaczęło się w piątek, 16.08. Część węży, w składzie Damroka, Świebora, Oleg, Brynjolf, Floki i Owca wyruszyła już rano i zajęła się rozstawieniem obozu, w miejscu, które upatrzył dla nas Floki. Około północy, dotarliśmy także ja za Svenem i już po kilku minutach udało mi się zakopać w błocie, kiedy próbowałem wjechać na parking. Z obozu węży ruszyła ekipa na ratunek, ale zanim dotarła na miejsce, z pomocą przyszli wojowie Czarnego Sokoła i kilka innych osób i oswobodzili mnie z błocka. Prawdziwa przygoda zaczęła się w sobotę rano. Oleg ruszył zmagać się z łucznikami, a my udaliśmy się na pole bitwy, gdzie niebawem miał się rozpocząć turniej bojowy. Każda z drużyn mogła wystawić do trzech wojowników, zatem do boju stanęli Floki, Owca i Sven. Owca gładko wygrał swoje pierwsze starcie, przeciwnik Flokiego nie zjawił się, najwyraźniej odczuwając jeszcze skutki wieczornej biesiady, zaś Sven, po pięknej walce uległ Tycjanowi z Grodów Czerwieńskich. W kolejnej rundzie było trochę gorzej – Owcę pokonał wojownik imieniem Rolf, a Floki przegrał na punkty z Mojmirem z Grodów – jednym z tegorocznych finalistów i dwukrotnym czempionem z lat ubiegłych. Ostatecznym zwycięzcą turnieju bojowego został Sven z drużyny Svantevit, zdobywając tytuł po raz trzeci. Im bliżej było godziny 15, tym częściej dało się słyszeć pogłoski o nadchodzącej bitwie, ale zanim do niej doszło, razem ze Świeborą i Svenem wyprawiliśmy się do pobliskiego legowiska wielkiej Biedronki, skąd powróciliśmy z zapasami na wieczór, w szczególności niezbędnymi do gry we flanki. Do bitwy stanęliśmy po stronie obrońców grodu, pokonując najeźdźców 3-0. Reszta sobotniego wieczoru to Brynjolf, Owca, Floki i Sven, propagujący pośród obecnych drużyn grę we flanki. W niedzielę również nie zabrakło atrakcji. Do turnieju piątek stanęły 23 drużyny, w tym ekipa Węży w składzie: Tarcze – Owca, Egill, Brynjolf; Drzewcówki – Sven (włócznia), Floki (dun). Pierwsze dwa starcia wygraliśmy gładko, awansując do grona 6 najlepszych drużyn, gdzie w półfinale ulegliśmy wojownikom z drużyny Raróg. Cały turniej wygrała ekipa z Horodnej. Przygodę z Troją Karpacką zakończyliśmy po niedzielnej bitwie – tym razem tryumfowali najeźdźcy, 2 do 1, co w ostatecznym rozrachunku dało zwycięstwo obrońcom grodu, z wynikiem 4 do 2, a nam nie pozostało nic innego, jak zwinąć obóz i wyruszyć w drogę powrotną do szarej rzeczywistości." Zdjecia: - Monika Damroka Jaworska - Gruba Klisza : https://www.facebook.com/Grubaklisza/ - Dawid Zięba : https://www.facebook.com/t1tekTV/